Η πρώτη μουσική που παίχτηκε πότε από τον άνθρωπο ήταν ρυθμική. Και πήρε την ιδέα για μια τέτοια ανακάλυψη από τους χτύπους της καρδιάς του που άκουγε. Όταν φοβόταν επειδή τον κυνηγούσαν κάτι λιοντάρια ανέβαινε το beat, όταν κοιτούσε τα αστέρια λογικά θα έπεφτε λίγο. Κάτι παρόμοιο κάνει και σήμερα ο ντράμερ, χωρίς τα λιοντάρια όμως, και άιντε τα αστέρια με τόσα φώτα πάνω τους τα κράτησαν.
Ξεκινάμε με τον Gavin Harrison,(Porcupine Tree). Το κομμάτι είναι το Anesthetize και βλέπουμε το μέρος της ντραμς. Πέρα από τις ικανότητές του σαν ντράμερ βλέπουμε και την ιδιοφυΐα του στο γράψιμο του κομματιού.
Συνεχίζουμε με τον Mark Zonder (Fates Warning), ένας μεγάλος ντράμερ που διδάσκετε πλέον και στα ωδεία. Έχει συνεισφέρει πολύ στην progressive μουσική και όπως θα δείτε οι δημιουργίες του καθώς και η τεχνική του είναι αξεπέραστες.
Στη συνέχεια είναι ο Jason Bowld (Pitchshifter). Είναι ένας μεγάλος ντράμερ και πρωτοπόρος στην Industrial μουσική. Ήταν από τους πρώτους που συνδύασαν ηλεκτρονική drum 'n bass με metal και rock. Αυτό το πάντρεμα είναι η μουσική που θα εξυψώσουν αργότερα οι Prodigy.
Και για να κλείσω κάπου εδώ το αφιέρωμα για τους μουσικούς που χτυπάνε με κάτι ξυλάκια πάνω σε τεντωμένο δέρμα, αυτός δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις, Joey Jordison (Slipknot) από τους πιο πωρωμένους ντράμερ που έχω ακούσει και στην τελική αυτό ακριβός είναι ο σκοπός του ντράμερ, να καταφέρει να σου μεταδώσει αυτην την αδρεναλίνη που βιώνει και ο ίδιος.
(Το άρθρο αυτό είναι ημιτελές...θα ανανεώνετε συνέχεια και με άλλους ντράμερ.)
Κανένα σχόλιο στο "Ξύλο vs Δέρμα"
Δημοσίευση σχολίου