Όταν μια δυνατή μορφή στην μουσική σκηνή του παρελθόντος αποφασίζει να βγάλει κάποιο άλμπουμ μετά από κάποια χρόνια δυο εκδοχές υπάρχουν, ή είναι μια κίνηση καθαρά οικονομική εκμεταλλευόμενος το όνομα του ή όντος αφουγκράζεται τον παλμό της εποχής και με την εμπειρία που έχει, όντος κάτι να πει σε μας τους νεότερους. Τις περισσότερες φορές όμως εξαιτίας του χάσμα των γενεών δεν είναι ότι καλύτερο για τα "εξελιγμένα" αυτιά μας. Συνήθως πάντα υπάρχει ποιότητα, τότε δεν μπορούσε ο καθένας να φτάσει στην επιτυχία χωρίς ουσιαστικό ταλέντο σε αντίθεση με σήμερα όπου το οργανωμένο marketing και η γνώστη πλέον "μηχανή παραγωγής αστέρων" δουλεύει ακούραστα και με μεγάλη αποδοτικότητα, αλλά το να φτάσει σε σημείο να αγγίξει τα κατά μια γενιά νεότερα μυαλά χρειάζεται κάτι παραπάνω από μονό ποιότητα.
Ο Gil Scott-Heron έχει αυτό το παραπάνω. Δεν είναι απλά εξυπνάδα για να χειραγωγήσει τη μουσική και τη φωνή του έτσι ώστε να γίνει αρεστός, πολύ απλά επειδή είναι πολύ αυθεντικός και ειλικρινής. Παίζει ρόλο και το θάρρος, να τολμήσεις να ξεφύγει από τα στοιχεία που σε έκαναν κάποτε γνωστό και να βουτήξεις σε νέα ύδατα χωρίς να θυσιάσεις την αξιοπρέπεια σου έτσι απλά για το κέρδος.
Η ποίησή του και απίστευτη μουσική που δημιούργησε κατά την δεκαετία του 60' κ 70' τον καθιέρωσαν σαν έναν από τους ιδιοφυΐες της Jazz/Funky μουσικής. Με το ανάστημα που σήκωσε κατά του ρατσισμού σε μια δύσκολη εποχή κέρδισε τον σεβασμό από μια μεγάλη μάζα ανθρώπων.
Gil Scott-Heron - Me And The Devil
Ακούστε Επίσης:
Gil Scott Heron - Your Soul and Mine
Gil Scott Heron & Brian Jackson- We Almost Lost Detroit
Κανένα σχόλιο στο "Gil Scott Heron"
Δημοσίευση σχολίου